مهندسی ارزش نگرش نجات صنعت در ایران

مهندسی ارزش

مهندسی ارزش یک روش مدیریتی بسیار قدرتمند است برای اصلاح و بهبود طرح ها،  فرآیندها و افزایش بهره‌وری و به معنای تغییر شرایط بهبود از آنچه تاکنون بوده به آنچه باید باشد.
 در این روش فعالیت ها در مراحل طراحی ،اجرا، بهره برداری و نگهداری مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد با این هدف که هزینه ها را با حفظ یا ارتقای کمیت و کیفیت عملیات کاهش دهیم.
 ” مایلز ”  در سال ۱۹۴۷ در شرکت جنرال الکتریک به دنبال یک رویکرد سازمان یافته برای بهبود کیفیت محصولات و کاهش ضایعات و نیز پایین آوردن هزینه های تولید از طریق یافتن مواد اولیه به روشهای تولید به جای تکنیک تحلیل ارزش انجامید و بعدها به عنوان “مهندس ارزش” مورد استفاده قرار گرفت.

تعاریف  مهندسی ارزش:

برای  مهندسی ارزش تعاریف مختلفی ارائه شده است که برخی از آنها عبارتند از:

مهندسی ارزش تلاش های سازمان یافته است برای اجرای تجزیه و تحلیل گرانه محصول و خدمت برای رسیدن قطعی به تمام کارکردهای مورد نیاز ، حداقل هزینه ممکن در دوره‌های عمر محصول یا خدمات.
– مهندسی ارزش به معنی بهبود کلیه امور در تمامی بخش ها و در تمامی جنبه های مطرح کار است. به عبارت بهتر،  کیفیت مستمر مورد نظر است که هسته اصلی این مطالعات مهندسی ارزش خواهد بود و همواره عقیده بر این است که همیشه یک راه بهتر و موثرتر برای انجام کارها وجود دارد و هدف مهندسی ارزش پیدا کردن این راه است.
– مهندسی ارزش رویکردی گروهی ، سیستماتیک، کارکردگرا و خلاقانه که با هدف بهبود ارزش یک پروژه،  یک محصول و یا یک خدمت از طریق کاهش هزینه های دوره عمر طرح ، و افزایش کیفیت و عملکرد آن به اجرا در می آید.

 

مهندسی ارزش

واژه های کلیدی در مهندسی ارزش:

 ۱. ساختار یافته:

 مهندسی ارزش در قالب یک فرآیند ساختار یافته است که برنامه ای با یک شروع و پایان مشخص و عموماً شامل ۷ بخش می باشد. جمع آوری اطلاعات ،تحلیل کارکردها، خلاقیت ،بسط و توسعه ، ارائه گزارش ، نظارت و اجرا.

 ۲.  چند تخصص :

مهندسی ارزش تلاشی چند رشته‌ای  شامل گردآوری و تشکیل یک گروه که با یک تسهیل‌گر مهندسی ارزش عمل می کنند.

 ۳. کارکرد:

یکی از کارهای اصلی در مهندسی ارزش تحلیل کارکردهای پروژه است که شاید بتوان گفت این رویکرد بیشتر مختصر به این روش بوده و باعث تمایز مهندسی ارزش از دیگر روش‌های بازبینی این طرح و کاهش هزینه می‌شود و یک پرسش مطرح می‌شود” این عنصر چه میکند؟: و یا از این عنصر چه کارکردی مورد انتظار است؟ پاسخ به این پرسشها باعث شناخت کارکردهای عنصر مورد نظر می شود.

۴. ارزش:

در مهندسی ارزش صرفاً هدف کاهش هزینه نیست بلکه هدف جامع تر  افزایش ارزش می باشد، هزینه یکی از عوامل موثر بر ارزش یک پروژه است و عوامل دیگری از جمله زمان کارکرد و کیفیت نیز بر آن تأثیر می‌گذارد.

 ۵. هزینه دوره عمر:

نگرش مهندسی ارزش به هزینه ها  مقطعی و کوتاه مدت نبوده بلکه این روش هزینه های دوره عمر پروژه را نیز مورد بررسی قرار می‌دهد. این هزینه ها شامل هزینه های حین ساخت و تمام هزینه های متحمل در حین استفاده از تسهیلات ایجاد شده برای نگهداری تعمیرات و بهره برداری می باشد.

 

اهداف  مهندسی ارزش

اهداف  مهندسی ارزش:

درباره اهداف کلان مهندسی ارزش می‌توان گفت مهندسی ارزش با فرض حفظ کارکرد های اصلی و شاخص های کمی و کیفی با هدف ارتقاء بهره‌وری در سازمان،  اهداف زیر را دنبال می کند:

– استفاده بهتر از منابع مالی
– کاهش هزینه های اجرای پروژه ها
– کاهش زمان صرف شده برای انجام کار و افزایش بهره وری
– توجه به حفظ کارکردهای اصلی هر فعالیت از جمله کارکردهای کمی و کیفی و بهبود کیفیت
– کاهش هزینه های دوره بهره برداری که در توان رقابت پذیری تاثیر حائز اهمیتی دارد.
– جلوگیری از اتلاف منابع برگشت ناپذیر همچون انرژی
– افزایش قابلیت نگهداری و تولید
– شناسایی آن دسته از عملیات اجرایی که به صورت مازاد طراحی شده اند.

در مهندسی ارزش همیشه یک اصل اساسی وجود دارد که یک محصول قابل قبول باید نیازهای مشتری و آنچه را که او انتظار دارد برآورده سازد ” مایلز ” این موضوع را ظرفیت عملکرد نامید.
 ترکیب عملکرد خاصی از قابلیت انجام کار و مشخصاتی است که آن اعمال را مناسب و قابل فروش در راستای یک مقصد می سازد.
 لازمه عملکرد محصول مناسب این است که ، کیفیت قابلیت انتقال ظاهر و قابلیت نگهداری از پیش تعیین شده داشته باشد.
در مهندسی ارزش می باید همیشه خودمان را شریک مشتری در نظر گرفته و بازگشت دوباره مشتری را از طرق مختلف افزایش داد ،مواردی همچون افزایش منافع مشتری ،سرویس و خدمات پس از فروش بهتر ، افزایش قابلیت اعتماد و کاهش قیمت محصول می بایست مدنظر باشد. 

سید مهدی الوانی