نوآوری محصول

در سازمانهای پیشرو ، برنامه‌های خلاقیت و نوآوری، یکی از برنامه‌های عملیاتی اصلی محسوب می‌شوند.

 البته بسیاری از سازمان ها علیرغم حضور در محیط های متلاطم، نمی تواند فرایند خلاقیت و نوآوری را اداره کنند. مسئولیت مدیران اینگونه سازمان ها آن است که از طریق تشویق و حمایت کارکنان برای بهبود وضعیت مذکور اقدام کنند؛ زیرا خلاقیت و نوآوری برای سازمانهای امروزی امری اجتناب ناپذیر است. بنابر این سازمان ها باید تلاش کنند تا زمینه مساعدی برای ایجاد فراگرد خلاقیت و نوآوری در محصول به وجودآورند.

مراحل چهارگانه نوآوری در محصول عبارتند از:
 ۱ ایجاد فکر جدید
 ۲ آزمایش های اولیه
 ۳ تعیین امکان‌پذیری
 ۴ کاربرد نهایی

1- ایجاد فکر جدید:

 افکار و دانسته های جدید حول اکتشاف اساسی، بسط شناخت و ادراک موجود، یا خلاقیت ناگهانی حاصل از نفوذ افراد یا ارتباط با دیگران و نظایر آن شکل می گیرد.

2-  آزمایش های اولیه:

 فکر های جدید باید آزمایش شوند. این کار ابتدا از طریق مباحثه با دیگران، مراجعه به مشتریان و ارباب رجوع، ملاقات با کارشناسان فنی، و یا از طریق نمونه سازی صورت می گیرد.

3- تعیین امکان‌پذیری:

برای سنجش میزان عملی بودن و صرفه بودن فکر یا طرح جدید باید از طریق مطالعات امکان سنجی، هزینه و منفعت اجرای آن مقایسه شود. همچنین باید کارایی محصول جدید و موقعیت آن در بازار بررسی شود.

4-  کاربرد نهایی:

 در این مرحله برای معرفی محصول جدید تبلیغ می شود و نمونه آن برای فروش در بازار ارائه می گردد. در صورتی که فکر جدید به ایجاد یک فراگرد کاری جدید منجر شده باشد، در این مرحله آن فراگرد به صورت یکی از رویه های عملیاتی جاری در می آید.

یکی از ویژگی های عمده فراگرد نوآوری در سازمان این است که همواره باید بر مبنای نیازهای سازمان و بازار انجام پذیرد.
 صرفا وجود فکرهای جدید نمی تواند تضمین کننده موفقیت سازمان در محیط باشد. موفقیت سازمان در گرو اجرای اثر بخش آن فکرها برای بهبود عملکرد سازمانی است. در برخی از سازمانها خلاقیت و نوآوری در ارائه محصول جدید یا طرح یک فکر جدید امری حیاتی و اجتناب ناپذیر محسوب می شود. 

نویسنده: دکتر اعتماد هژبرالساداتی