مشاوره به معنی همکاری و همراهی کردن، اخذ رأی و نظر تخصصی دیگران برای انجام کاری، حل مسئله ای، پیشگیری از وقوع حالتی خارج از کنترل و همچنین کنترل شرایط جاری است. در نگاهی کلی مشاور در راستای تامین نیازهای کیفی و کمی کارفرما تلاش می کند تا با ایجاد ساختار ناسب و یا ارایه راهکارهای عملیاتی سازمان را در جهت تحقق اهداف کلان مدیریت، هدایت و پایدار نماید.
امروز مفهوم نیاز به مشاور برای رفع نواقص و عدم انطباق های سازمان نیست بلکه برای ایجاد واکنش متناسب با تغییرات محیطی و انتخاب روشهای اصولی برای سرعت بخشیدن به موفقیت های سازمان می باشد.
مشاور تلاش می کند تا با دریافت اطلاعات مناسب و تحلیل و بررسی مناسب راهکارهای مناسبی در زمان مناسب به فرد ارائه نماید در دنیای پر تحول امروزی وجود مشاور در حوزه های مختلفی همچون علوم انسانی، فنی، متدلوژی تولید، خانواده، تحصیل و… به امری غیر قابل اجتناب است. رسالت مشاور ارزیابی و تحلیل ساختار و سازمان یافته به سازمان و به مسایل از زاویه دیگری می باشد که صاحبان مشاغل و یا افراد دارای مسئله به سبب مشغله فکری، ذهنی و همچنین درگیری با عناصر اصلی مسئله، به درستی نمی توانند مشاهدات لازم را داشته، تشخیص و تفکیک لازم را اعمال فرمایند.
مشاور توانمند باید با بکارگیری دانش، تخصص، تجربه کاری و اطلاعات جانبی خویش نه تنها به روشی علمی بلکه با راهکارهای عملی و اجرایی مسئله را حل و یا از بروز مسائل آتی در سازمان جلوگیری نمایند. مشاور در حوزه علوم مدیریتی و سازمانی هنگامی می تواند مدعی تخصص باشد که در خصوص کسب و کار، فرآیندهای تولیدی، نوع بازار و مشتری، فرهنگ بازار هدف، رویه های مرسوم در کسب وکار و … اطلاعات رقیق و بروزی داشته باشد، همین امر باعث گردیده تا مشاورینی که خود تجربه مدیریت، کارفرمایی، تولید و… را دارند در رشته کاری خود موفق تر از مشاورینی باشند که صرفاً تحصیلات آکادمیک داشته و اغلب تخصص های خویش را بومی ننموده اند.
مشاور در دنیای امروز حکم درمانگربرای سازمان و مرشد برای مدیران ارشد را دارد. در دنیای پر تحول قرن بیست و یکم قالب سازمانهای موفق دنیا از مشاورین متعددی در حوزه های مختلف بهره می گیرند ،برای موفق بودن مسایل باید به روش های مختلف و منظر های مختلف تحلیل ، بررسی و نتیجه گیری شوند.
موفقیت سازمانی، زمانی رقم خواهد خورد که کیفیت برای سهامداران و مدیران ارشد سازمان، یک اصل باشد و این امر زمانی محقق خواهد شد تا نسبت به حضور مشاور، درمانگر و مرشد باور داشته باشیم.
نویسنده: دکتر اعتماد هژبرالساداتی
