مشخص کننده تصمیمات آنی، که باید در داخل سازمان اتخاذ شود. خط مشی ها را می توان با توجه به موضوع آن ها، با عنوان خط مشی های دولتی ، خط مش های تجاری، یا خط مشی های شخصی و غیره نامگذاری کرد. خط مشی، یک برنامه عمومی است که به منزله راهنمای عمل، در نظر مدیران قرار می‌گیرد و نحوه اجرای برنامه را برای مشمولان اجرایی سازمان معین می‌کند. ضمن آن که وسیله موثری برای کنترل عملیات به شمار می آید.
خط مش باید از ویژگیهای ذیل برخوردار باشد:
1- صراحت و وضوح:
خط مشی باید مشخص ثابت واضح و گویا باشد به طوری که برای افراد سطوح مختلف سازمان قابل درک باشد.
2- قابلیت اجرا:
خط مشی باید قابل اجرا باشد؛ به طوری که اجرای آن با توجه به توانایی‌ها و ویژگیهای بخش‌ها و واحدهای مسئول در سازمان امکانپذیر باشد
3- انعطاف پذیری:
خط مشی باید به گونه ای تنظیم شود که ضمن ایجاد ثبات نسبی در نحوه فعالیت و عملکرد سازمان با وضعیت های متغیر و موقعیت های جدید قابل انطباق باشد.
4- جامعیت:
خط مشی باید به گونه‌ای تنظیم شود که همه جوانب کار را مورد ملاحظه قرار دهد و پاسخگوی همه شرایط و حالت های پیش بینی شده باشد.
5- هماهنگی:
اجزای خط مشی باید با هم هماهنگ باشند؛ به طوری که بتواند همه واحدها و سازمان‌های ذیربط را به طور هماهنگ در جهت تحقق اهداف برنامه هدایت کنند.
6- مستدل بودن:
خط مشی باید مستدل و مبتنی بر تصمیم‌های منطقی باشد که بر مبنای اطلاعات صحیح و مرتبط با موضوع می شوند.
7- متمایز بودن از قوانین:
خط مشی قانون نیست و قابل تفسیر است.
8- کتبی بودن:
خط مشی باید به طور مدون و مکتوب ارائه شود.
نویسنده: دکتر اعتماد هژبرالساداتی
