به نام خداوند جان و خرد
سازمان های دو شخصیتی
به خاطر اینکه بهتر به تشریح شخصیت سازمان پرداخته شود گذری می زنیم به مفهوم سازمان و فرهنگ سازمان .
سازمان یک نهاد اجتماعی است که سهامداران و مالکین جهت رسیدن به اهداف مالی، اعتباری و معنوی آنرا تشکیل می دهند و با تعیین ماموریت، اهداف، ارزش ها و چشم انداز، ساختاری هدفمند به آن می بخشند. معمولا مالکان هر سازمان خالقان فرهنگ آن سازمان می باشند.
فرهنگ سازمان تاثیرگذار و تاثیرپذیر از ارزش ها می باشد. ارزشهایی که شاید در ابتدا از مزیت های سازمان باشد ولی با گذشت زمان، بزرگی یا کوچکی شخصیت سازمان را به تصویر می کشد.
سازمانهایی که دارای مدیریت یکپارچه می باشند و با نگاه مدیریت رفتار و رضایتمندی مشتری گام بر می دارند دارای شخصیت ثابت، پایدار و قابل اعتماد در نزد مشتریان خود خواهند بود.
از نکات قابل توجه سازمان های دارای مدیریت یکپارچه
- باور و اعتقاد به ماموریت سازمان
- باور کارکنان به ارزش های سازمان
- تعیین و احترام به خط مشی سازمان
- رفتار های عادلانه
- شکیبایی در برخورد با چالش های درون سازمانی و برون سازمانی
- اعتقاد به مدیریت دانش
- تغییرپذیری
- ثبات و پایداری کارکنان
- عمر طولانی سازمان
- برند بودن
می باشد.
برای داشتن سازمان با ویژگی های فوق یک مدیر کار آمد با نگاه آینده نگر، علمی و صبور در راس و اجرای برنامه های مدون پیش نیاز می باشد و اصلی ترین عامل موفقیت، مدیریت رفتار کارکنان خواهد بود.
متاسفانه امروز در اکثر سازمانهای ایرانی به لحاظ بحران اقتصادی، تحریم ها و نبود صبر نزد سهامداران و مالکان با سپردن سازمان به شخص ثالث و انتظار اعجاز در چند ماه اول و نرسیدن به آنچه که انتظار زود رس آنهاست با دخالتهای نابخردانه و عجولانه سعی در سرعت بخشیدن به آورده های مالی دارند.
نگاه سهامداران در این نوع مدیریت فقط سودآوری است و این نگرش نقطه مقابل مدیر به کار گمارده شده می باشد.
ارتباط مستقیم با مدیران میانی، ارتباط با کارکنان سازمان و تشکیل جلسه و درخواست گزارشهایی حتی شفاهی از سوی سهامداران ، کنترل سازمان را از دستان آینده نگر مدیرعامل خارج و اتومبیل با 2 راننده در مسیر اهداف از سرعت خود می کاهد.
کارکنان راحت طلب بیشترین بهره را خواهند برد چراکه در مقابل پاسخگویی به مشکلات پیش آمده توپهایشان همیشه در زمینی پرتاپ می شود که نقطه طلاقی تفکر سهامداران با مدیر عامل است.
حضور بی برنامه سهامداران در سازمان برای بعضی پرسنل همراه با استقبال خواهد بود و جلسات مدیر عامل با دیگر مدیران میانی از رونق بهتری بهره خواهد برد.
با چنین تفکری خرده فرهنگ های سازمان جهت گیری های خود را آغاز کرده و گرایش ها دیگر سمت سوی اهداف سازمانی ندارند بلکه آنچه مهم است ابراز وجود است.
اهداف مشتری مداری دیگر معنای خود را از دست می دهند، آنچه مورد توجه و مبحث اصلی جلسات است تصمیم گیری های ضربتی است .
شاخص های اصلی سازمانهای دو شخصیتی :
- سیاست های نا عادلانه
- جابجایی های مکرر کارکنان
- انعطاف پذیری کم
- حکومت قوانین خشک
- شرح وظایف غیرتخصصی
- وعده های غیر معقول به کارکنان
- اختلاف های زیاد بین کارکنان
- شکایت مشتریان
- هزینه های پرت و دوباره کاری ها
- استرس و اضطراب سازمانی
می باشد.
در این نوع سازمان ها تنها راه علاج، جراحی است. یا عزل مدیر عامل و انتصاب یکی از اعضا هیئت مدیره یا سهامداران به سمت مدیر عاملی و یا تفویض اختیار کامل به مدیر عامل و دور شدن سهامداران از سازمان و صبوری تا به ثمر رسیدن برنامه های تدوین شده می باشد.
در واقع بروز این نوع مشکلات به خاطر عدم صبر و تحمل در اجرای برنامه هاست و عدم اعتقاد به اهداف و استراتژی ها و این مشکل فقط در مربوط سازمانهای خصوصی نمی باشد حتی در ورزش و بخش کلان هم به راحتی قابل رصد است مانند تیم های بزرگ فوتبال در ایران.
امید است مالکان صبر، مدیران کارآمدی و کارکنان باور به ارزشهای سازمان را در خود پررنگ تر جلوه دهند تا هروز بجای مرگ های زود رس و افسردگی سازمان ها، شاهد تولد برندهایی باشیم با آوازه های جهانی.
ایران کشوری پهناور با چندهزار سال قدمت و تاریخ، فقط یک درد دارد و آن درک کار گروهی است.
حضرت مولانا می فرمایند :
بجوشید بجوشید که ما اهل شعاریم
بجز عشق بجز عشق دگر کار نداریم
در این خاک در این خاک در این مزرعه پاک
بجز مهر بجز عشق دگر تخم نکاریم
نویسنده: دکتر اعتماد هژبرالساداتی
شهریور 92
